Onmisbaar bij muziekles: een grijs potlood en gum.
Nu de pianolessen alweer een tijd online plaats vinden merk ik dat leerlingen veel zelfstandiger worden. Ik kan nu namelijk niks aanwijzen, geen aantekeningen in de bladmuziek maken en
geen opdrachten opschrijven. Dit moet elke leerling zelf doen. Erg leerzaam en het blijkt maar weer: als je iets opschrijft onthoud je het beter.
In de muziekboeken werken we met een grijs potlood, tenminste dat is de bedoeling. Niet iedereen vindt dat vanzelfsprekend en schrijft net zo lief met pen of viltstift of zegt gewoon: " joh, dat onthou ik zo wel."
Waarom werken we met potlood? We maken wel eens een foutje, ons is niks vreemd. Dat foutje kunnen we netjes weggummen en er het goede voor in de plaats zetten.
We merken ook wel eens dat we een aantekening in de bladmuziek niet meer nodig hebben en dat het op een gegeven moment alleen maar stoort. Ook dan kunnen we het uitgummen.
We veranderen ook wel eens van gedachte. Een eerder verzonnen vingerzetting blijkt ineens toch niet zo handig, of een dynamisch teken dat we genoteerd hebben is toch niet zo mooi. Ook dan
kunnen we het makkelijk wegwerken en het goede in de plaats zetten.
Een potlood, met gum hoort dus echt bij de pianoles. ( en bij vioolles, fluitjes, celloles etc.)
Als binnenkort de lessen weer fysiek starten moet je je eigen potlood meenemen. Tip: zoek er thuis vast één en leg hem op je piano, op je lessenaar of naast de toetsen. Neem hem mee naar
pianoles, als je thuis komt leg je hem weer terug op de vaste plek op de piano en maak er aantekeningen mee in je bladmuziek. Het helpt echt!